میرزا محمد تقی کاشانی معروف به سپهر در حدود سال 1172 ش 1207 ق در کاشان به دنیا آمد. وی پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در علوم قدیمه و شعر، عروض و قافیه، در جوانی به تهران رفت و به خدمت فتحعلی خان صبای کاشانی، ملک الشعرایِ فتحعلی شاه قاجار رسید. محمد تقی تا زمان حیات صبای کاشانی در تهران ماندگار شد اما با مرگ او به زادگاهش بازگشت. با این حال در زمان ناصرالدین شاه به تهران احضار شد و لقب لسان الملک گرفت. وی را یکی از بزرگترین دانشمندان و مورخان ایران دانسته‌اند که تاریخ عالم را از آغاز پیدایش بشر تا زمان خودش نگاشت.
این کتاب با نام ناسخ التواریخ، به فارسی فصیح، نزدیک به سبک متقدمین تألیف شده که تا یازده جلد را خود تألیف نمود و ادامه آن را پسرش، عباسقلی خان نوشته است. همچنین کتاب دیگر سپهر، آیینه جهان نما نام دارد که مشتمل بر پنجاه هزار اسم از حکما، عرفا، فقها، پادشاهان، اطبا، خوشنویسان، شعرا و دانشمندان ادیان مختلف می‌باشد. محمدتقی خان لسان الملک سپهر سرانجام در دهم فروردین 1259 ش برابر با هفدهم ربیع الثانی 1297 ق در 87 سالگی درگذشت و در نجف اشرف به خاک سپرده شد.