ابوالبقا یعیش بن علی بن یعیش معروف به ابن یعیش، ادیب نحوی و از بزرگان نحو و فنون عربی است. او در شهرهای حَلَب، موصل و دمشق، نحو و حدیث آموخت و پس از تکمیل مراحل تحصیلی به تدریس مشغول شد. شهرت ابن ی
ابوالفتح کمال‌الدین موسی بن یونس معروف به ابن منعه، فقیهِ شافعی، طبیب، منجم و ریاضی دان مسلمان در سال 551 قمری در موصِل عراق به دنیا آمد. پس از فراگیری علوم مقدماتی در زادگاه خود، راهی بغ
ابوعبدالله محیی الدین محمد بن علی العربی معروف به ابن عربی در 27 رمضان سال 560 ق در اندلس به دنیا آمد. وی از آغاز جوانی، دارای دلی تپنده در جستجوی فراسوی جهان مادی بود و روحی تشنه‌ی حقایق غیبی
قطب الدین محمود بن ضیاءالدین مسعود کازرونی معروف به ملاقطب در کازرون از شهرهای استان کنونی فارس به دنیا آمد. قطب‌الدین محمود، در طول حیات خود سفرهای بسیاری کرد. وی به هنگام تأسیس رصدخانه مراغه
قطب الدین محمود شیرازی، فیلسوف، منجم و پزشک مشهور ایرانی، در شیراز زاده شد. وی ابتدا به تحصیل طب پرداخت و بعد از مرگ پدر به جای وی در یکی از بیمارستان‌های شیراز به طبابت مشغول شد. قطب الدین شی
ابوالحسن، علی بن ابی الکرم محمد بن عبدالکریم بن عبدالله شیبانی، معروف به ابن اثیر جزری از مورخان نیمه‌ی دوم قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری است. او در حفظ حدیث و مبادی و متعلقات آن، پیشوای محدثی
ابوالمحاسن بهاءالدین مشهور به ابن شدّاد در سال 539 قمری در موصل به دنیا آمد و در دوران کودکی قرآن را حفظ کرد. سپس علومی چون حدیث، تفسیر و قرائت قرآن را فراگرفت و در این رشته‌ها مهارت بسیار یاف
محمد بن عبدالغنی بن ابی بکر معروف به ابن نقطه از کودکی به حدیث علاقه داشت و برای استماع حدیث سفرهای بسیار کرد. وی بدین منظور به خراسان، شام و مصر عزیمت نمود و ضمن گردآوری حدیث، شاگردان زیادی نیز تر
شیخ فریدالدین محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری از بزرگان عُرفا و مشاهیر مشایخ صوفیه و شعرا، در سال 513 هجری قمری در نیشابور به دنیا آمد. وی در ابتدا شغل عطاری داشت و صاحب ثروت شده بود. بعدها بر اثر حا
ابوالعبّاس ناصرالدین احمد بن محمد بن منصور معروف به ابن مُنَیِّر در اسکندریه در مصر زاده شد. وی علوم مقدماتی را نزد پدرش فراگرفت و سپس رشته‌های مختلف علوم دینی چون فقه، ادبیات عرب و علوم قرآن
محمد بن علی بن عُمر سمرقندی ملقب به جمال‌الدین از مشاهیر اطبای اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم می‌باشد. اِبدالُ الاَدویه، الاسباب و العَلامات و اغذیة المَرضی از اوست. نجیب‌الدین
ابوزکریا، یحیی بن قاسم ثَعْلَبی، فقیه، قاری، مفسّر، نحوی، لغوی، عروضی و شاعر ماهر بود. او سال‌ها در مدرسه نظامیه بغداد به تدریس اشتغال داشت و شاگردان زیادی پرورش داد. از ابوزکریا که
ابوبکر، مبارک بن ابی طالب بن مبارک بن سعید ملقب به وجیه واسطی و مشهور به ابن دَهان، ادیب و شاعر نابینای مسلمان در جمادی‌الثانی 532 یا 534 قمری در شهر واسط در عراق به دنیا آمد. او پس از مد
ابوالقاسم هبه الله بن جعفر ملقب به قاضی سعید ابن سناء الملک در سال 545 قمری در قاهره به دنیا آمد. او قرآن، نحو و برخی علوم دیگر را فرا گرفت و با سرودن قصایدی در مدح صلاح‌الدین ایوبی و نیز قاضی
احمد بن محمد بن ابراهیم بن ابی بکر بن خلکان، ملقب به شمس‌الدین و مشهور به ابن خَلْکان از مشاهیر مورخین و قضات و علمای نامی قرن هفتم هجری، از معاصرین خواجه نصیرالدین طوسی، محقق حلّی و علا
ابوالحسن مسعود بن عیسی معروف به شیخ وَرّام بن ابی فِراس المالکی الاَشتری، از اولادِ مالک بن حَرَثِ اشترِ نخعی ـ از اصحاب امیرالمؤمنین امام علی ع ـ می‌باشد. شیخ وَرّام، جدِّ مادری عالم بزرگ اسل
ابوبکر نقاش، قرآن شناس و محدث مشهور مسلمان عراقی، در اوایل جوانی به بغداد رفت و نزد اساتید مشهور زمان خود، علوم دینی را آموخت. سپس طی سفرهای متعدد به سرزمین‌های مختلف اسلامی، با دیگر معارف دین
جلال الدین محمد بن بهاءالدین محمد در بلخ به دنیا آمد. مقارن حمله مغولان، به آسیای صغیر واقع در ترکیه امروزی رفت و در قونیه ساکن شد. وی در نزد پدر دانشمند خود تلمذ نمود و چندی
شیخ جعفر بن شیخ حسن حلی معروف به محقق حلی در سال 602 هجری در حله واقع در عراق به دنیا آمد. وی از ابتدا دارای هوشی سرشار و استعدادی شگرف بود. در محضر پدر، ابن زهره حلی، تاج‌الدین حسن بن عل
اثیرالدین مفضل بن عمر معروف به ابهری حکیم و منجم مشهور مسلمان در موصل به دنیا آمد. اثیرالدین که در رصدخانه مراغه با خواجه نصیرالدین طوسی همکاری داشت، دارای چندین اثر ارزشمند است که از آن میان دو کت