در هفتم مرداد 1303 شمسی آیت الله سید حسن مدرس به نمایندگی از گروه اقلیت مجلس، لایحه استیضاح رضاخان را قرائت کرد و در موارد: سوء سیاست داخلی و خارجی، اقدام علیه قانون اساسی و مشروطه، توهین به مجلس شورای ملی و عدم تحویل اموال محکومان به خزانه دولت، خواهان استیضاح وی شد. رضاخان سردار سپه که از سخنوری هیچ نمی‌دانست و از استیضاح بیم داشت، کوشید با جنجال آفرینی، جلسه استیضاح را برهم زند. در روز 17 مرداد که برای استیضاح معین شده بود، هواداران سردار سپه و جمع زیادی از مردم نیز در مجلس تجمع کرده بودند. پس از ورود مدرس به مجلس، بین هواداران رضاخان و نمایندگان، درگیری روی داد و حتی رضاخان قصد حمله به مدرس را داشت که اطرافیان مانع شدند.
آشوب سبب شد که جمعی از نمایندگان و مردم به دست عده‌ای از اشرار آسیب ببینند. عصر آن روز که نمایندگان مجلس به منظور تشکیل جلسه استیضاح حضور یافته بودند، نمایندگان اقلیت تصمیم گرفتند به سبب فقدان امنیت جانی خود، از حضور در صحن مجلس خودداری کنند. پس از این، سردار سپه با اظهار جملاتی، تقاضای رأی اعتماد کرد. مجلس نیز بار دیگر به سردار سپه رأی اعتماد داد و او در هفتم شهریور، دولت جدید خود را به ولیعهد معرفی کرد. پس از این واقعه سردار سپه بر بیشتر امور به طور کامل مسلط شد و دوره تازه‌ای از اختناق در ایران آغاز گردید.