دعوت پیامبراسلام به این دین الهی بر سران مشرک عرب، گران آمد. بدین جهت از آغاز ظهور پیامبرص با او مخالفت و دشمنی ورزیدند. آنان از هر راه ممکن بر آن حضرت سخت گرفته و برای او مانع تراشی کردند. به ویژه نسبت به مردمی که مسلمانی اختیار کردند، با شدت تمام رفتار نمودند. با درگذشت ابوطالب، مشرکان قریش جرأت بیشتری پیدا کرده و بر فشارهای خویش نسبت به رسول خدا صلی الله علیه و آله افزودند. سرانجام در واپسین روزهای ماه صفر سال سیزدهم بعثت، چهل نفر از سران قریش در «دارالنّدوه» که محل اجلاس اعیان و اشراف قریش بود، جلسه‌ای تشکیل داده و تصمیم گرفتند که رسول خدا صلی الله علیه و آله را به طور ناجوانمردانه به قتل آورند. آنان قرار گذاشتند که از طایفه یک نفر به صورت گروهی به خانه‌ی رسول خدا هجوم آورده و آن حضرت را در رختخواب به قتل آورند. اما جبرئیل این خبر را به پیامبر داد و پس از خوابیدن امام على (ع) در رختخواب پیامبر صلی الله علیه و آله، آن حضرت هجرت بزرگ و تاریخی خویش را به مدینه آغاز کردند.