مفهوم عدم تعهد که منجر به تشکیل این جامعه گردید، به عنوان مجموعه‌ای از مقررات توصیف می‌شود که گروهی از ممالک که از حیث اصولی به هیچ یک از بلوک‌های سیاسی، فرهنگی و نظامی وابسته نیستند، در روابط بین المللی خود از آن الهام می‌گیرند. همچنین کشورهای عضو، هیچ گونه تعهد رسمی را تقبل نکرده‌اند که با کشورهای دیگر عضو این جامعه، دارای تصمیمات و خط مشی‌های مشترک باشند. پایه گذاران اصلی این جنبش، سوکارنو، تیتو، نهرو و جمال عبدالناصر، رهبران اندونزی، یوگسلاوی، هند و مصر می‌باشند. اولین کنفرانس سران غیرمتعهد در 1339 ش 1961 م در بلگراد پایتخت یوگسلاوی با حضور 25 کشور و 30 نهضت آزادی بخش برگزار گردید. این جامعه در حدود دوسوم کشورهای جهان را در بر می‌گیرد. جمهوری اسلامی ایران نیز در اسفند 1357 به فاصله کمی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به عضویت این جنبش درآمد.