پروتستان عنوان نهضتی دینی در عالم مسیحیت است که در قرن شانزدهم میلادی با هدف اصلاح دینی توسط مارتین لوتر آغاز شد. آغاز قیام مارتین بر ضد کلیسای کاتولیک و استبداد روحانی، بر سر مسئله آمرزش گناهان از طرف کشیشان و پاپ بود. لوتِر آلمانی نهضت خود را پس از آن آغاز کرد که برخلاف دستور پاپ، کتاب انجیل را به زبان آلمانی ترجمه کرد و درصدد شکستن طلسم تعصبات خشک مذهب کاتولیک بود. با ترجمه آلمانی انجیل و نشر عقاید لوتر، بسیاری از مردم به او گرایش پیدا کردند و علی‌رغم مخالفت کلیسای کاتولیک، مارتین لوتر در یازدهم اوت 1529 میلادی، تأسیس رسمی مذهب پروتستان را اعلام کرد. لفظ پروتستان به معنی معترض است. این لفظ در ابتدا به چند تن از امرای امپراتوری مقدس اطلاق می‌شد که در مقابل تصمیم مجلس مبنی بر منع هرگونه تجدید نظر در دین، رسماً اعتراض‌نامه‌ای صادر کردند.
آیین پروتستان در همه ممالک، اصول آزادی فردی در امور دینی و دنیایی، قضاوت شخصی و تساهل دینی در مقابل اطاعت از سنت و مقامات رسمی دینی را در بر دارد. اساس این مذهب این است که فرد مسیحی فقط در برابر خدا مسئول است نه در برابر کلیسا. پیروان پروتستانْ کتاب مقدس را بر همین اساس تفسیر می‌کنند و نظریاتشان درباره اعمال و وظایف کلیسا و آیین‌های مقدسْ ناشی از همین دیدگاه می‌باشد. از حدود پانصد سال پیش تاکنون فرقه‌های بی‌شماری در مسیحیت پدید آمده‌اند. پروتستان‌ها به رهبری متمرکز عقیده ندارند و برای روحانیت مسیحی ارزش چندانی قائل نیستند. پروتستان‌ها بسیاری از اعتقادات فرقه‌های دیگر را رد می‌کنند و نوعی مسیحیت پیراسته را می‌پذیرند. از جمله ویژگی‌ها و تفکر پروتستانی، فردگرایی، تاکید بر آزادی فردی، تساهل و مدارا، تکیه بر تولید و گسترش ثروت، عبادت دانستن کار، موهبت الهی دانستن ثروت و ممدوح دانستن آن را می‌توان برشمرد. آیین پروتستان امروزه عمدتاً در کشورهای شمال اروپا شامل نروژ فنلاند و سوئد و در کشورهای آلمان، انگلستان، فرانسه، سوئیس، مجارستان و بخش‌هایی از امریکا، حضور دارند.