ژاک بنینی بوسوئه، عالم علوم الهی، مورخ و نویسنده شهیر فرانسوی در چهاردهم ژوئیه 1627 میلادی در شهر دیژون فرانسه در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. وی از 15 سالگی به تحصیل الهیات پرداخت و با مطالعه آثار نویسندگان و ادبای زمان، استعداد نویسندگی و فصاحت را در خود پرورش می‌داد. بوسوئه در 25 سالگی در رشته الهیات به دریافت درجه دکتری نائل آمد و به وعظ و خطابه پرداخت. وی پس از چندی به آموزش پسر لویی چهاردهم، پادشاه فرانسه مشغول شد و در طی نه سال تربیت او، کتاب گفتار در تاریخ عمومی را در سه بخش نگاشت. این کتاب تاریخ که وقایع عالم از ابتدای کار تا آن زمان را شامل می‌شد، نه تنها بوسوئه را بزرگ‌ترین نثرنویس فرانسه معرفی کرد، بلکه غنای موضوع و تجزیه و تحلیل امور و تعمق درمسائل، بر وسعت معرفت او گواهی می‌داد. پس از آن، بوسوئه که از دسیسه‌ها و مخالفت درباریان آزرده گشته بود، خود را از دربار کنار کشید و با آموزش مسائل دینی و تدریس کتاب مقدس، مقام مهمی در جامعه روحانی به دست آورد.
بوسوئه هم‌چنین در ایراد خطابه، شهرت فراوانی یافت و در این فن، به کمال قدرت در فصاحت و هنر وعظ دست یافت، با این حال، مرثیه‌ها و مدیحه‌های او، تعلیماتی درباره زندگی و ایمان دربرداشت. بوسوئه بر این عقیده بود که مسیحیت، سازنده بشر است و همه چیز در دنیا دامی است در پیش پای فرد مسیحی. یکی از هدف‌های بوسوئه در آغاز زندگی روحانی او، مبارزه با دشمنان دین و وحدت بخشیدن به جامعه برادران روحانی و از میان بردن سوء تفاهم‌ها بود. از این رو با انتشار کتاب تاریخ تغییر و تحول کلیساهای پروتستانی، ضمن لزوم قبول کلیسای واحد، قصد داشت تا به پروتستان‌ها ثابت کند که روح کلیسا را خوب درک نکرده‌اند. وی کوشید تا میان کلیسای کاتولیک و پروتستان را آشتی دهد و یک مسیحیت پدید آورد.
بوسوئه معتقد بود که هر کدام از ما مثل یک زندانی هستیم که تنها از درون حجره کوچک زندان خویش می‌توانیم به دنیای خارج نظر افکنیم و بنابراین تنها جزیی از واقعیت را می‌توانیم ببینیم. پس باید دیدهای مُجزّای خود را با هم آمیخت تا بتوان واقعیت را به تمامی نگریست. بوسوئه می‌گفت: غایت دین و فلسفه آن است که به ما یاد دهد چگونه با تساهل و گذشت، داستان کامل الوهیت را از زبان ادیان مختلف بشنویم. بوسوئه در نوع وعظ و خطابه و مرثیه و مدیحه، تحولی ایجاد کرد و وظیفه راهنمایی و تعلیماتی را در اخلاق و مذهب بر عهده گرفت. وی از طرف دیگر، استاد نثر کلاسیک فرانسه به شمار می‌آید. او به خوشاهنگی و موسیقی کلام و معانی دقیق الفاظ توجه خاص نشان می‌داد و مسائل مهم دینی و انسانی را با لحن شاعرانه بیان می‌کرد. کتب مواعظ در نوزده جلد و مرثیه‌ها و خطابه‌های مذهبی از دیگر آثار اوست. ژاک بنینی بوسوئه سرانجام در 30 نوامبر 1704 میلادی در 77 سالگی درگذشت.