امریکا در قرن نوزدهم، یکی از مراکز مهم خرید و فروش برده بود و با بردگان سیاه‌پوست، به صورتی غیرانسانی و وحشیانه رفتار می‌شد. مخالفت با این‌گونه اعمال باعث بروز جنگ‌های داخلی امریکا از سال 1861 تا 1865 گردید. در نهایت، هنگامی که آتش جنگ داخلی بین نیروهای شمال و جنوب ادامه داشت، آبراهام لینکُلْن، رئیس جمهور وقت امریکا فرصت را غنیمت شمرده و در روز اول ژانویه 1863 میلادی، اعلامیه معروف آزادی بردگان در سراسر امریکا را صادر نمود که به موجب این اعلامیه، بیش از سه میلیون برده در سراسر امریکا آزاد شدند.
این اعلامیه موجب طغیان سیاهان در ایالات جنوبی که طرفدار برده‌داری بودند گردید و جنگ‌های داخلی را به نفع ضد برده‌داری پیش برد. هم‌چنین پاره‌ای از مورخین غربی معتقدند سیاست جمهوری‌خواهان در امر آزادی بردگان، به خاطر قبح و زشتی اسارت سیاهان نبوده، بلکه اقدامی بوده است برای جذب آراء مثبت سیاهان که رقم قابل ملاحظه‌ای از جمعیت امریکا را تشکیل می‌دادند. هرچند با تصویب قانون منع برده‌داری در امریکا، گام دیگری در راه مبارزه با خرید و فروش بردگان برداشته شد، با این حال، تبعیض نژادی علیه سیاه‌پوستان در این کشور همچنان ادامه دارد.