عباس ابن عبدالمطلب، عموی پیامبر ص و یکی از بزرگان قریش بود. مورخان معتقدند که وی قبل از هجرت پیامبر به مدینه، پنهانی مسلمان شد. عباس پس از هجرت نیز در مکه ماند و اخبار فعالیت‌های مشرکان بر ضد مسلمانان را به پیامبر اطلاع می‌داد. وی در جنگ حنین در سال هشتم هجری به مسلمانان پیوست و شجاعانه جنگید. عباس پس از فتح مکه از جانب رسول خدا عهده دار تأمین آب برای زائران خانه خدا گردید. پیامبر در وصف عموی خود عباس، چنین فرموده‌اند: «او بخشنده‌ترین مرد قریش بود. با خویشاوندان خود، خوش رفتار بود و در عقل و ذکاوت شهرت داشت. با بردگی و برده داری مخالفت می‌کرد و شمار زیادی از بردگان را آزاد ساخت». عباس ابن عبدالمطلب در زمان خلافت عثمان، خلیفه سوم درگذشت و در بقیع مدفون گشت.