آیت الله سیدموسی زرآبادی در حدود سال 1256 شمسی 1294 قمری در قزوین به دنیا آمد. ایشان در قزوین و تهران از محضر حضرات آیات: میرزا ابوالحسن جلوه، میرزا حسن کرمانشاهی، شیخ فضل الله نوری و... استفاده کرده و در علوم عقلی و نقلی به استادی رسید. سید موسی در علوم غریبه یکی از استادان مسلم و متبحر بوده است و در مراحل تقوی و تهذیب نفس و سلوک شرعی نیز از نخبگان عصر خود بود، لیکن استادان و مربیان او در این زمینه‌ها شناخته شده نیست. آیت الله زرآبادی به همراه میرزا مهدی اصفهانی و شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، سه رکن عمده مکتب تفکیک را در سده چهاردهم هجری تشکیل می‌دهند. بر اساس این مکتب که ایشان از بزرگان آن است، ناب سازی و خالص ماندن شناخت‌های قرآنی و فهمیدن این شناخت‌ها و معارف به دور از تأویل و مخلوط شدن با افکار و نیز بر کنار از تفسیر به رأی از اهداف آن به شمار می‌رود.
آیت الله زرآبادی سالیان متمادی به تدریس پرداخت و شاگردان فرهیخته‌ای پرورش داد که دانشمندان نام آوری همچون شیخ مجتبی قزوینی، شیخ علی اکبر اللّهیان تنکابنی، شیخ علی اصغر شکرنابی و سید ابوالحسن حافظیان مشهدی و شیخ هاشم قزوینی خراسانی و... در محضر او به درجات بالای علمی دست یافتند. هم چنین حاشیه بر منظومه سبزواری و حاشیه بر شرح اشارات از جمله تالیفات ایشان است. آیت الله زرآبادی سرانجام در بیست و چهارم تیر ماه 1313 شمسی برابر با دوم ربیع الثانی 1353 قمری در 59 سالگی به سرای باقی شتافت و در صحن امامزاده حسین قزوین به خاک سپرده شد.