آیت الله سیدمحمدباقر بن مرتضی درچه ای در حدود سال 1226 ش 1264 ق در اصفهان به دنیا آمد و مقدمات و سطوح را در زادگاه خود سپری کرد. وی از آن پس برای تکمیل تحصیلات خود راهی حوزه علمیه نجف شد و با شرکت در درس بزرگان نامداری همچون آیات عظام: میرزامحمد حسن شیرازی معروف به میرزای بزرگ شیرازی، شیخ محمدحسن نجفی صاحب جواهر و میرزا حبیب الله رشتی به مدارج علمی دست یافت. آیت الله درچه ای از آن پس در اصفهان به تدریس اشتغال یافت و شاگردان برجسته‌ای پرورش داد که آیت الله سیدحسین بروجردی و استاد جلال‌الدین همایی از آن جمله‌اند. استعداد فطری و پشتکار عالی و استفاده از استادان بزرگ، آیت الله درچه ای را در فقه و اصول از استادان مسلم و مجتهد بزرگ گردانید. مجلس درس ایشان در اصفهان، نظیر و رقیب نداشت و معظم له علاوه بر این درجه در علم، در زهد نیز مثال زدنی بود. این عالم ربانی سرانجام در چهاردهم آذر 1302 ش برابر با 28 ربیع الثانی 1342 ق در 76 سالگی بدرود حیات گفت و پس از تشییعی کم سابقه، در قبرستان تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.