عالم ربانی، آیت الله سید اسماعیل اصفیایی شِندآبادی در سال 1389 شمسی 1328 قمری در روستای شندآباد از توابع شهرستان شبستر در آذربایجان شرقی دیده به جهان گشود. وی پس از طی دروس مقدمات و سطح، وارد حوزه علمیه تبریز شد و در درس استادان نامدار آن حوزه همچون: سید مرتضی خسروشاهی و میرزا ابوالحسن انگجی بهره‌ای وافر برد تا آن که خود یکی از مدرسان ماهر حوزه تبریز گشت. آیت الله اصفیایی از آن پس به درس و بحث و ارشاد مردم همت گماشت و با تلاش عالی خود، مسجد و مدرسه تاریخی سید حمزه تبریز را که به ویرانه‌ای تبدیل شده بود احیا کرد و آن را به محلی برای ترویج دین و اسکان طلاب تبدیل نمود.
ایشان پس از عمری تلاش و فعالیت‌های مذهبی و اجتماعی در تبریز و خدمت به مردم آن شهر، راهی شهرستان قم شد تا با استفاده از انفاس قدسی عارفانِ آن تربت پاک، تزکیه نفسِ خویش را به اکمال برساند. با این حال از تدریس، تألیف و تفسیر غافل نماند و از بدو ورود به قم، با عشقی سرشار به فقه آل محمد ص، تلاش خود را در این زمینه‌ها دو چندان کرد. این عالم ربانی و فقیه صمدانی سرانجام پس از سال‌ها کوشش در جهت ترویج و تبلیغ دین و تزکیه و تهذیب نفس در تاریخ 26 آذر 1368 برابر با 18 جمادی الاول 1410 قمری در 71 سالگی دارفانی را وداع گفت و پیکر پاکش پس از تشییعی باشکوه، در مقبرة العُلماء باغ بهشت قم به خاک سپرده شد.