حضرت آیت الله العظمی سیدمحسن طباطبایی حکیم در سال 1267 شمسی 1306 قمری در نجف اشرف به دنیا آمد. وی پس از فراگیری مقدمات و سطوح حوزه، در 20 سالگی به درس خارج آیات عظام آخوند خراسانی، آقا ضیاء عراقی و میرزای نایینی وارد شد و به اجتهاد رسید. آیت الله حکیم پس از رحلت آیت الله بروجردی به عنوان یکی از مراجع مطرح و برجسته مطرح گردید و بسیاری از مردم عراق و شیعیان مناطق اطراف از ایشان تقلید می‌کردند.
ایشان با تمام جریاناتی که در جهت مخالفت با اسلام شکل می‌گرفتند به مبارزه بر می خاست و از خود مسامحه‌ای نشان نمی‌داد. فتوای معروف ایشان درباره الحادی بودن کمونیسم، تحول بزرگی در عراق به وجود آورد. همچنین فتوای جهاد علیه اسرائیل و تقویت نیروهای مبارز ضدرژیم صهیونیستی از ایشان صادر گردید.
ساخت و تأسیس کتابخانه‌ها، مدارس، حسینیه‌ها و مکان‌های فرهنگی و تألیف کتبی از قبیل مُستمسِک عروه‌الوثقی، نهج الفقاهه و شرح تبصره و... از جمله خدمات این مرجع بزرگ به حوزه نجف و عالم تشیع است. سرانجام این عالم ربانی در حالی که اهانت‌های فراوان و آزارهای بسیاری از رژیم بعث عراق متحمل شده بود، در دوازدهم خرداد 1349 برابر با 27 ربیع‌الاول 1390 قمری در 92 سالگی دعوت حق را لبیک گفت و پس از تشییعی با شکوه، در نجف اشرف به خاک سپرده شد.