در واپسین روزهای عمر رژیم پهلوی، بختیار آخرین تلاش‌های خود را برای بقای رژیم و دولت غیرقانونی خود انجام داد و در 4 بهمن 57 با ارائه لایحه‌هایی به مجلس سنا برای انحلال سازمان امنیتی مخوف شاه به نام ساواک و محاکمه وزیران غارتگر بیت‌المال، تلویحاً به وجود حکومت ترس و وحشت و فساد گسترده در رژیم شاه، اعتراف کرد. هدف بختیار از طرح و ارائه این لایحه، کاستن از خشم مردم نسبت به رژیم در این زمان و عوام فریبی بود که ناکام ماند. این لایحه سرانجام در 21 بهمن به تصویب رسید و به عمر سیاه ساواک در ساعات پایانی حیات رژیم پهلوی پایان داد. این سازمان مخوف در طول حدود 22 سال فعالیت خود، هزاران زندانی سیاسی را تحت شکنجه‌های وحشتناک قرار داد و ده‌ها هزار نفر را روانه بازداشت گاه‌ها و تبعیدگاه‌ها نمود. ساواک به عنوان بازوی امنیتی رژیم پهلوی، نقش مهمی در گسترش جوّ اختناق حاکم بر جامعه داشت و کوچک‌ترین حرکت ضد رژیم را سرکوب می‌کرد.