رابرت هوک دانشمند معروف انگلیسی در 18 ژوئیه 1635 میلادی در منطقه‌ای در جنوب انگلستان به دنیا آمد. وی در ابتدا به کار نقاشی پرداخت ولی این کار را رها کرد و به تحصیل پرداخت. او در دانشگاه با استادان بزرگی آشنا شد و به سبب پیشرفت در علوم ریاضی، در 25 سالگی به استادی اخترشناسی دانشگاه آکسفورد دست یافت. هوک پس از عضویت در انجمن سلطنتی، همکاری نزدیکی را با آن آغاز کرد و بدون هیچ چشمداشتی، تجربه‌ها و اکتشافات خود را در اختیار انجمن می‌گذاشت. پس از ارائه اولین میکروسکوپ توسط آنتوان لیونهوک، دانشمند هلندی، رابرت هوک از طرف انجمن مأموریت یافت که یافته‌های لیُونْهوک را بررسی کند و به ساختن میکروسکوپ جدیدی مبادرت ورزد. هوک نیز با استفاده از مهارت و ابتکاری که در این قبیل کارها داشت، میکروسکوپ دقیقی ساخت و در اختیار جهان علم قرار داد. وی در سال 1665 میلادی، اثر بزرگ خود موسوم به میکروگرافیا یا ذره‌نگاری را منتشر کرد و طولی نکشید که نامش در زمره بزرگ‌ترین مردان علم ثبت شد. وی در این کتاب تصویرهای جالبی درباره وضع ساختمانی بدن حشرات رسم کرد و با این اثر، در شمار بنیان‌گذاران مطالعات میکروسکوپی در زیست‌شناسی درآمد. هوک هم‌چنین در تشریح ساختمان چوب پنبه، برای اولین بار، کلمه سلول را به مفهوم واقعی زیست‌شناسیِ آن به کار برد.
رابرت هوک، در زمینه علم هواشناسی نیز یافته‌های جدیدی به دست آورد که در ارتقاء سطح دانش بشری تأثیر نهاد. از جمله اینکه او برای اولین بار پی برد که پایین آمدن ناگهانی فشار هوا نشانه توفان است و هم‌چنین خاطر نشان ساخت که وضع هوا معلول نیروهایی است که تحت تأثیر تشعشع خورشید و گردش زمین، بر آن اعمال می‌شود. او دستگاهی را طرح کرد که برای ثبت حوادث جوّی از آن استفاده می‌کرد از این رو رابرت هوک را باید بنیان‌گذار علم هواشناسی دانست. مسلماً کسانی که با فیزیک سرو کاری دارند، با نام رابرت هوک آشنا هستند چون قانون هوک، اندازه نسبی تغییر شکل متناسب با تلاش است و نتایج حاصل از آن، از قوانین درجه اول فیزیک می‌باشد. وی در سال 1674 میلادی، رساله‌ای برای ثبت و تدوین اختلاف منظر ستارگان به وجهی منظم، تهیه کرد و برای انجام برخی کارهای نجومی، وسایلی نیز ساخت. او با اختراع دستگاه‌های اندازه‌گیری و سایر وسایل، خدمات بزرگی به جهان علم کرد. دیگر اختراعات این دانشمند، بادسنج، هواسنج ساعتی، باران سنج و رطوبت‌سنج است. هوک در دوران عمر خود هیچ‌گاه دست از فعالیت‌های علمی برنداشت تا آن‌که در سوم مارس 1703 میلادی در 68 سالگی درگذشت.