آیت الله مهدی معروف به آقانورالله نجفی اصفهانی از روحانیون مجاهد، مهاجر، مصلح، متفکر در سال 1240 ش 1278 ق در اصفهان به دنیا آمد. پدرش شیخ محمدتقی اصفهانی صاحب هدایةُ المُستَرشِدین و مادرش دختر آیت الله العظمی سیدصدرالدین عاملی از مراجع بزرگ شیعه می‌باشد. وی در ابتدا در محضر پدر ارجمندش به دانش اندوزی مشغول شد و پس از چندی برای ادامه تحصیلات، عازم عتبات عالیات گردید. آقا نورالله در آنجا از محضر استادان نامداری همچون میرزا محمد حسن شیرازی، سیدمحمدکاظم یزدی و میرزا حبیب الله رشتی بهره‌ها برد و به مقام رفیع اجتهاد دست یافت. این عالم مبارز در نهضت تحریم تنباکو در سطح اصفهان فعالیت داشت. از دیگر اقدامات وی فعالیت علیه مبلغین مسیحی با تأسیس انجمن صناخانه و انتشار روزنامه الاسلام می‌باشد. آیت الله نجفی اصفهانی با ظل السلطان فرزند خون خوار ناصرالدین شاه که 30 سال حاکم اصفهان بود مبارزه کرد و وی را از اصفهان اخراج نمود. او در جریان نهضت مشروطه، از ارکان نهضت عدالت خانه و مهاجرت کبرای قم نیز به شمار می‌رود. آیت الله اصفهانی انجمن مقدس ملی اصفهان را تأسیس و بعد از اخراج ظل السلطان دست به اصلاحاتی مانند تأسیس بیمارستان و مدرسه زد. این عالم مجاهد سرانجام از سوی رضاخان که مبارزات زیادی با او کرده بود مسموم، و در 4 دی ماه 1306 ش برابر با اول رجب 1346 ق در 66 سالگی به لقاءالله پیوست. پیکر این عالم ربانی به نجف منتقل شد و در مقبره جد مادری خود آیت الله العظمی شیخ جعفر کاشف الغطاء دفن گردید.