ابوالعباس احمد بن محمد اِشبیلی معروف به ابن رومیّه محدث، گیاه شناس و داروشناس مسلمان در شهر اشبیلیه، پایتخت مسلمانان در اندلس به دنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتی، از دانشمندان و محدثان بزرگ عصر خود، حدیث فراگرفت و همزمان با تحصیل علوم دینی، به پژوهش در علم گیاه شناسی نیز همت گماشت. ابن رومیّه علاوه بر مطالعه و شناخت ویژگی‌های گیاهان و انجام سفرهای تحقیقاتی در این زمینه، کتاب‌هایی نیز تألیف کرد که مقاله فی ترکیبِ الادویه و تفسیر اسماءِ الادویةِ المفرده از آن جمله‌اند. وفات ابن رومیّه در سال 637 قمری در 76 سالگی واقع شد.