بعد از سقوط و شکست نهایی امپراتوری ناپلئون، تعیین سرنوشت اروپا به دست پادشاهان و زمام‌داران این قاره افتاد. این عده با برپایی کنگره‌ای در ویِن با حضور 216 نماینده از سراسر اروپا به تقسیم غنائم پرداختند. در واقع، کنگره ویِن نقشه اروپا را از نو کشید و از جمله در 28 مارس 1814، کنگره ویِن به پاس خدماتی که سوئد در شکست قوای ناپلئون بُناپارت امپراتور فرانسه انجام داده بود، نروژ را بر خلاف میل مردم آن، ضمیمه خاک سوئد کرد و همراه آن، جزیره ایسلند نیز که متعلق به نروژ بود، به سوئد واگذار شد. با این ترتیب، استقلال داخلی نروژ، عملاً از بین رفت و مردم نروژ سر به شورش برداشته و خواستار حکومتی مستقل شدند. سرانجام رهبران سوئد و نروژ با استقرار سلطنت دوگانه به توافق رسیدند.