ابن هُمام در سال 258 قمری دیده به جهان گشود و در دوران تحصیل از محضر اساتیدی همچون احمد بن ادریس قمی، عبدالله بن جعفر حمیدی و پدرش بهره برد. وی در عصر خود از بزرگ‌ترین مورخان شهر بغداد به شمار می‌رفت. از آثار وی می‌توان به «الانوار فی التاریخ الائمة ع» اشاره کرد. این عالم بزرگ در بغداد وفات یافت و در مقابر قریش به خاک سپرده شد.