پس از مرگ تگودار احمد، ارغون خان پسر اباقاخان مغول در هشترود آذربایجان به پادشاهی رسید و پسر خود غازان را به فرمانروایی خراسان منصوب کرد. او در ابتدا، خواجه شمس الدین جوینی را به علل دشمنیهای سابق، بخشید ولی پس از مدتی به دلیل بدگوییهای اطرافیان دستور قتل او را صادر نمود. پس از چندی ارغون خان، سعدالدوله یهودی را که پزشک دربار او بود به وزارت برگزید و دیری نپایید که سعدالدوله، تمام مشاغل حساس را به خویشان یهودی خود سپرد. این روند باعث نارضایتی مغولان شدند و از او بدگویی کردند. از این جهت، هنگامی که ارغون خان در بستر مرگ بود، دشمنان او بر سر سعدالدوله و اطرافیان او ریخته و همه آنها را از دَم تیغ گذراندند. شش روز پس از این واقعه، ارغون خان مغول در ششم ربیعالاول سال 690 قمری درگذشت.