آیت الله شیخ شهاب الدین اشراقی، در سال 1302 شمسی 1342 قمری در شهرستان قم به دنیا آمد. وی پس از گذراندن دروس مقدماتی و سطح نزد پدرش، به محفل درس خارج استادان نامداری همچون سید محمد محقق داماد، سیدحسین طباطبایی بروجردی و حضرت امام خمینی رحمهالله حاضر شد و به مقام والای اجتهاد دست یافت. وی همچنین به زبان فرانسه تسلط داشت. آیت الله اشراقی در طول حدود دوازده سال شاگردی در محضر حضرت امام خمینی، مورد توجه خاص استاد قرار گرفت و به شرف دامادی ایشان نائل آمد.
ایشان در سالهای تبعید حضرت امام در نجف و پاریس در کنار آن قائد عظیم الشأن حضور داشت و یاور امام بود. همچنین پس از انقلاب، در مدت اقامت حضرت امام در قم، به صورت غیررسمی مسؤولیت دفتر امام و رسیدگی به امور مراجعین را بر عهده داشت. برخی آثار این فقیه جلیل عبارتاند از: تفسیر قرآن در 20 جلد با نام سخن حق، چهرههای درخشان و شرح بر عروةُ الوثقی. آیت الله شهابالدین اشراقی سرانجام در اول مرداد 1360 شمسی دچار سکته شد و یک هفته بعد در 58 سالگی درگذشت و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه (س) مدفون گردید.