آیت الله مرتضی مطهری در سال 1299 شمسی در خانوادهای روحانی در شهرستان فریمان از توابع استان خراسان دیده به جهان گشود. دروس ابتدایی را در مکتب و نزد پدر فرا گرفت و در 12 سالگی وارد حوزه علمیه مشهد شد. وی همچنین در 15 سالگی در قیام مردمی مسجد گوهرشاد مشهد در تیرماه 1314 حضور داشت و این حادثه، نقش عمیقی در شکل گیری تفکرش علیه نظام طاغوتی پهلوی بر جای گذاشت. استاد مطهری در سال 1315 برای ادامه تحصیلات حوزوی وارد حوزه علمیه قم شد. وی در آنجا از محضر استادان بزرگواری چون آیات عظام سید حسین بروجردی، سید محمدتقی خوانساری، امام خمینی، علامه طباطبایی، سید محمد حجت کوه کمره ای، سید محمد محقق داماد، میرزا مهدی آشتیانی، شیخ مهدی مازندرانی و میرزا علی آقا شیرازی بهرههای وافر برد و به مقام اجتهاد نائل آمد.
ایشان پس از مدتی به تهران مهاجرت کرد و به تدریس در دانشگاه اشتغال ورزید. استاد مطهری پلی میان حوزه و دانشگاه برقرار کرد و جوانان دانشجو را از غلتیدن به دامهای الحاد و التقاط آگاهی بخشید. وی در قیام 15 خرداد سال 1342 نقشی مؤثر و روشنگری داشت و به همراه تعدادی از علما و روشنفکران دستگیر و زندانی گردید. شهید مطهری پس از آزادی از زندان، نظر به قطع ارتباط مردم با امام خمینی ره به خاطر تبعید معظم له به ترکیه و عراق، مسؤولیت عظیم نمایندگی حضرت امام در میان اقشار جامعه را بر عهده گرفت و در این راستا در رأس شورایی جهت نظارت بر حفظ خط فکری «هیئتهای مؤتلفه» از سوی امام خمینی رحمهالله تعیین شد. استاد مطهری چه پیش از پیروزی انقلاب و چه پس از آن، به عنوان یکی از چهرههای برجسته علمی، مذهبی و سیاسی در پیروزی انقلاب و استقرار حکومت اسلامی نقش بسزایی داشت و یکی از بنیان گذاران اصلی راه پیمایی های سراسری مردم علیه نظام طاغوتی پهلوی محسوب میشد.
شهید مطهری در هنگام پیروزی انقلاب اسلامی، از سوی امام خمینی رحمهالله به عضویت شورای انقلاب اسلامی منصوب گردید و یکی از تصمیم گیرندگان و سیاستگزاران اصلی کشور انقلابی ایران به شمار میرفت. این مجاهد سترگ سرانجام در پایان یکی از جلسات که به تنهایی راهی خانهاش بود، مورد سوءقصد یکی از اعضای منحرف گروهک فرقان قرار گرفت و به لقاءالله پیوست و پس از تشییع باشکوه در تهران و قم، در جوار حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد. از استاد شهید مرتضی مطهری، قریب به 80 کتاب ارزنده برجای مانده است که امام خمینی رحمهالله همگان را به پاس داشتن آنها سفارش کرده است. ایشان فرمود: «من به دانشجویان و طبقه روشنفکران متعهد توصیه میکنم که کتابهای این استاد عزیز را نگذارند با دسیسههای غیراسلامی فراموش شود».