ابوالحسن علی بن زبیر کوفی، ابتدا در محضر پدرش به فراگیری دانش‌های متداول زمان پرداخت و بعد از فوت او، ثروت به جای مانده از پدر را در راه کسب علم و دانش و ایجاد کتابخانه و کمک به دانش‌پژوهان صرف کرد. او به گردآوری و نشر کتاب عشق می‌ورزید و کتاب‌های بسیاری را به خط زیبای خویش، نسخه برداری کرد. همین کوشش ابن زبیر درزمینه نسخه برداری ازکتب، موجب شد که با وجود توانایی‌های علمی بسیار، کمتر به کار تألیف بپردازد. ابن زبیر، یادداشت‌های فهرست گونه‌ای بر برخی از کتاب‌های کتابخانه‌اش نوشته است که مورد استفاده دانشمندان قرار می‌گرفت.