آیت الله ابوالحسن رفیعی قزوینی در سال 1270 ش 1310 ق در قزوین به دنیا آمد و دروس حوزوی را در قزوین و تهران گذراند. وی در تهران از محضر عالمان نامداری همچون: میرزا عبدالنبی نوری، میرزا حسن کرمانشاهی و محمدعلی شاه آبادی استفاده کرد و در علوم معقول و منقول به مدارج والایی دست یافت. پس از ورود آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی به قم، ایشان نیز به این شهر عزیمت کرد و به تدریس و تألیف پرداخت. میرزای قزوینی پس از سالیانی راهی قزوین گردید و حوزه آن دیار را رونقی دوباره بخشید. در حلقه درس این حکیم الهی، شاگردان برجسته‌ای پرورش یافتند که حضرات آیات: حسن زاده آملی، محمد امامی کاشانی و امام خمینی از آن جمله‌اند.
آیت الله رفیعی از افراد نادری است که علوم عقلی و نقلی را به خوبی فرا گرفته و مدارج عالی کمال را پیمود. از سیدابوالحسن رفیعی قزوینی آثار متعددی بر جای مانده که مسئله رجعت، کتاب حج و خمس استدلالی از آن جمله‌اند. وی سرانجام در 24 دی ماه 1353 ش برابر با اول محرم 1395 ق در 83 سالگی درگذشت و در حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.