سید جمال الدین واعظ همدانی معروف به سید جمال اصفهانی در حدود سال 1242 شمسی (1279 قمری) در همدان به دنیا آمد. در بیست سالگی برای تحصیل رهسپار اصفهان شد ولی پس از مدتی که در خود علاقه به منبر و وعظ یافت به این مسیر گام نهاد و به سرعت ترقی نمود. سید جمال سالیانی در اصفهان حضور داشت و سپس ساکن تهران گردید. وی در جریان نهضت مشروطه از اطرافیان سیدعبداللَّه بهبهانی و سید محمد طباطبایی به شمار می‌رفت و در انتقاد از دستگاه جور و ستم‌ورزی‌های حاکمان، داد سخن می‌کرد. سید جمال، یکی از رهبران مشروطه ایران محسوب می‌شود که نزدیک به بیست سال، در شهرهای اصفهان، مشهد، شیراز و تهران وعظ می‌نمود و در روشنگری مردم می‌کوشید. به این دلیل محمدعلی شاه دستور بازداشت او را صادر کرد.
وی پس از به توپ بستن مجلس قصد عزیمت به عتبات عالیات داشت که در راه شناسایی و دستگیر شد و پس از چند ماه زندان رفتن، در بیست و نهم آبان 1287 شمسی برابر با 25 شوال 1326 قمری در 45 سالگی در زندان بروجرد به قتل رسید. سید در فن خطابه بسیار توانا و حاذق بود به طوری که او را از نظر فصاحت و نفوذ کلام و قدرت بیان، یکی از بزرگ‌ترین خطبای مشروطه ایران دانسته‌اند. موعظه او، سیاسی و ساده و همه فهم بود و از بیان مطالب خود ابایی نداشت. مقبره وی در کنار شهر بروجرد واقع است و مردم به زیارت آن می‌روند. سید محمدعلی جمال‌زاده، نویسنده شهیر معاصر ایرانی مقیم اروپا، فرزند ارشد اوست.