ابن ازرق فارقی، در اوان جوانی به آموختن فقه، حدیث، لغت و تفسیر قرآن روی آورد و از آن جا که به تاریخ علاقه بسیار داشت به فراگیری تاریخ و مطالعه در این زمینه پرداخت. از سوی دیگر، فارقی در سفرهای متعدد به مناطق مختلف، با اوضاع تاریخی و اجتماعی توده‌های مردم و همچنین آداب و رسوم آن‌ها در جوامع گوناگون آشنا شد. این سفرهای آموزنده، تأثیری شگرف در او برجای گذاشت و در واقع بخش اعظم مندرجات کتاب «تاریخ الفارقی» ثمره مشاهدات و یادداشت‌های او طی این سفرهاست. ظاهراً تنها اثر باقی مانده از این مورخ مسلمان، همین کتاب است و انگیزه اصلی مؤلف از تألیف آن، ارائه‌ی گزارش تاریخی، سیاسی و فرهنگی از اوضاع مردم و جغرافیای ادوار گذشته تا اواسط قرن ششم هجری بود.