ژان دولافونْتَن ادیب و نویسنده معروف فرانسوی در هشتم ژوئن 1621 میلادی در فرانسه به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات نامرتب اولیه که با مطالعات آزاد همه جانبه کامل شد، به تحصیل الهیات و حقوق پرداخت، اما خیلی زود از هردو رشته به دلیل عدم علاقه دست کشید و راهی پاریس شد. لافونتن در پاریس در محافل ادبی شرکت جست و از سی سالگی به نویسندگی روی آورد. وی پس از نگارش چند نمایش‌نامه و منظومه اثر زنده و زیبای خود را به نام فابْلْ‌ها یا افسانه‌ها و داستان‌ها، شامل داستان‌های اخلاقی کوتاه که غالباً قهرمانان آن از حیوانات یا اشیای بی‌جان است، خلق کرد. هر داستان، قصه کوتاهی از جانوران است که رفتاری مانند آدمیان دارند و هر یک مشتمل بر نکته‌ای در رفتار انسانی است که اگرچه ظاهر ساده و جذاب این داستان‌ها، آنها را محبوب اطفال ساخته است، اما بسیاری از آنها، متضمن هجو جامعه معاصر فرانسه و خرده‌گیری جدی بر آن است.
در این افسانه‌ها که شامل شش جلد و 124 فابْلْ و داستان است، پند و اندرزهای فراوان دیده می‌شد. او زشتی‌ها و زیبایی‌ها را با لطف و شیرینی تمام و قدرت کلام و اغلب از زبان جانوران بیان کرده است. این اثر، پس از انتشار، شهرتی عالم‌گیر به دست آورد. و درخشانی اشعار و بیان مطالب در این داستان‌ها و لطایف و نکات مندرج در آنها، لافونتن را در زمره اساتید ادبیات جهان قرار داد. لافونتن در این اثر، با استفاده از سنت‌ها و داستان‌ها و آثار فکری شرق، به ویژه کلیله و دمنه، افسانه‌های خود را به شعر درآورد. در فابل‌ها یا افسانه‌ها که تصویری از زندگی انسان بر زمینه زندگی حیوانات است، همه خصوصیات روحی بشر منعکس است. لافونتن از فابْل‌های خشک وبی روح گذشته، داستان‌های زنده ساخته که در آنها عالم احساس و نظم واقعیِ طبیعت نمودار می‌گردد. تسلط و زبردستی در قالب اشعار و نیز تیزبینی و در نظر گرفتن نکته‌های اخلاقی، بذله‌گویی‌های عمیق و ظرافت شعر، فابل‌های لافونتن را بر همه تمثیل‌های گذشته برتری داده است.
اصالت آثار لافونتن در شیوه پرداخت آنهاست. زمینه سازی یا دورنما سازی، روایتی سریع همراه با دیالوگ‌های نمایشی، گره‌گشایی و نتیجه‌گیری اغلب در یک بیت، یا بیان کوتاهی از اندیشه شخصی، و داستانی که حکایت می‌شود و در برابر دیدگان به نمایش درمی‌آید، از ویژگی‌های آثار لافونتن است. دولافونتن از حکایت همراه با پند اخلاقی روشن، شکل داستانی را آفرید که در آن، روایت، توصیف، مشاهده، طنز و مکالمه ارزش مستقلی دارد و اهمیت اخلاق در حد یک واقعه است. از لافونتن آثار متعددی بر جای مانده که رؤیای مغول و منظومه گنه گنه از آن جمله‌اند. با این حال، افسانه‌های او آن‌قدر شهرت دارد که شاید اثر کمتر شاعر و نویسنده‌ای آن‌قدر سرشناس باشد. ژان دولافونتن سرانجام در 13 آوریل 1695 میلادی در هفتاد و چهار سالگی درگذشت.