کشور افریقایی مراکش از نیمه دوم قرن 19 میلادی به طور پراکنده مورد تجاوز دول اروپایی قرار میگرفت و به ویژه اسپانیا توانست به امتیازاتی در این منطقه دست یابد. با آغاز قرن بیستم دولتهای انگلستان، فرانسه، آلمان و اسپانیا به صورت رسمیتر و آشکاری وارد صحنه جغرافیایی این کشور شدند. این امر در حالی صورت میگرفت که بر سر تسلط کامل بر کشور مراکش میان دول اروپایی اختلافاتی برپا شده بود. در نهایت در 7 مارس 1912 میلادی میان سلطان وقت مراکش و دولت فرانسه توافقنامهای امضا شد که به موجب آن، تحتالحمایگی مراکش توسط فرانسه رسمیت مییافت و فرانسه نیز متعهد میشد منافع اسپانیا در این منطقه را تأمین نماید و متصرفات اسپانیا در مراکش را محترم بشمارد. در این میان، با وجود اینکه دولتهای سرسپرده استعمار، در مراکش به حکومت رسیدند، اما مبارزات مردم و از جمله قیام عبدالکریم ریفی و حوادث پس از جنگ جهانی دوم باعث شد تا کشور مراکش (مغرب) پس از حدود نیم قرن از سلطه فرانسه آزاد شده و در سال 1956 میلادی اعلام استقلال نماید.