مسئله تقویم به دستگاه تقسیم زمان اطلاق می‌گردد که بر اساس حرکت وضعی زمین و دوره‌های طبیعی شکل گرفته است. سابقه تقویم به دوران بَدَوی باز می‌گردد که در آن، بشر از تکرار حالات طبیعت همانند بهار و زمستان، به شکل‌گیری فصل‌ها پی برد. بنابراین تقویم‌ها بر اساس شمسی، قمری و میلادی به وجود آمد. پس از میلاد مسیح (ع) تقویم یولیانی یا قیصری رایج شد که بیش از 1500 سال دوام آورد تا این که پاپ گریگوری سیزدهم در 24 فوریه 1582 میلادی، با انجام اصلاحاتی در تقویم قیصری، تقویمی ارائه نمود.
در تقویم میلادی جدید، اولاً اول ژانویه آغاز سال به حساب می‌آمد و ثانیاً اختلاف به وجود آمده از کسر سال را که پس از مدتی بالغ بر ده روز شده بود، از میان برداشت. او هم‌چنین در این تقویم، سال کبیسه را که برابر با 366 روز و هر 4 سال یک بار می‌باشد، تثبیت و تأیید نمود. این تقویم که امروزه در سراسر جهان به عنوان تاریخ میلادی رسمی پذیرفته شده است دارای 12 ماه شامل ژانویه، فوریه، مارس، آوریل، مه، ژوئن، ژوئیه (جولای)، اوت (آگوست)، سپتامبر، اکتبر، نوامبر و دسامبر می‌باشد.