کریستین فریدریش هِبِل، شاعر، منتقد و نمایش‌نامه نویس آلمانی در 12 مارس 1813 میلادی در خانواده‌ای تهی‌دست به دنیا آمد. وی از نوجوانی به دلیل مرگ پدر، برای تأمین معاش به شغلی در مطبوعات اشتغال یافت و پس از مطالعه بسیار و اندوختن معلومات خود، به نوشتن پرداخت. هبل در بیست سالگی نوشته‌هایش را برای نشر به مجله‌های ادبی هامْبورگ آلمان فرستاد و سپس به تحصیل روی آورد. وی در سال‌های پس از آن ضمن ادامه تحصیل، کارهای ادبی خود را ادامه داد و با نگارش نمایش‌نامه‌هایی هم‌چون یودیت، ماریا ماگدالِنا، هرود و ماریا مِنِه و گوگِس و انگشتری او و... به شهرت فراوانی رسید.
آثار نمایشی هبل شامل نمایش اندیشه‌ها و احساس‌های بدبینانه و نامطبوع زندگی است که روح تیره و تنهایی و شکست را نمایان می‌سازد. در نظر هِبِل صحنه‌های غم‌انگیز، نتیجه و محصول اجتناب‌ناپذیر تلاش فردی است. قدرت و برجستگی فردْ پیوسته با کشمکش و مبارزه همراه است و دستخوش قوانین ماورای جهان مادی است. فرد می‌کوشد که خود را از فرسودگی اموری که با آن روبرو می‌شود برهاند، اما اراده‌اش در برابر قدرت اصلی که مافوق همه چیز است، خُرد می‌شود. هبل موضوع نمایش‌نامه‌هایش را از تاریخ قدیم و جدید زندگی معاصر بیرون می‌کشد و بنای نمایش‌نامه‌ها را بر عصرهای تحول و چهارراه‌های تاریخ قرار می‌دهد. او در عین حال، وجود خود را در ورای آثارش می‌نمایاند و همدردی خود با فرد در برابر نظام و قوانین خردکننده را نشان می‌دهد.
نمایش‌نامه‌های نخستین هبل به صورت نثر به نگارش درآمده و نمایش‌نامه‌های بعدی در شعر آزاد ساخته شده است. علاوه بر آثار نمایشی، از هِبل، تعداد فراوانی نوشته در نقد و نظریه‌های مربوط به تئاتر و نامه‌ها و یادداشت‌های بسیار سودمند بر جای مانده است. نامه‌های هبل نه تنها به سبب گیرایی، بلکه به علت اهمیتی که از نظر تاریخ و نقد ادبی دارد، بسیار جلب توجه کرده و جزو نوشته‌های رسمی آلمان درآمده است. محرومیت‌های دوره کودکی و جوانی بر جسم هِبل اثر گذاشت و بیماری مهره پشت، او را به سوی مرگی زودرس کشاند تا اینکه کریستین فریدریش هِبِل در 29 سپتامبر 1863 میلادی در پنجاه سالگی درگذشت