کریستین فریدریش هِبِل، نمایش نامه نویس، شاعر و منتقد آلمانی، در 18 مارس 1813 میلادی در یکی از ایالتهای آلمان به دنیا آمد. هبل دوره کودکی را به سبب فقر خانوادگی و خشونت و سختگیری پدر، در محیطی غمانگیز گذراند و در نوجوانی برای تأمین معاش به شغلی در مطبوعات پرداخت. او در این شغل با مطالعه بسیار، دانستههای خود را وسعت بخشید و کمکم به نوشتن روی آورد. با انتشار برخی از نوشتههای هبل در مجلههای ادبیِ هامبورگ آلمان، وی راه آینده خود را در این مسیر برگزید و پس از تحصیلی نیمه کاره، به نگارش پرداخت. هبل در سالهای بعد سفری به فرانسه و ایتالیا کرد و با بر روی صحنه بردن نمایشنامههای خود به شهرت رسید. او در نهایت در ویِن اتریش ساکن شد و تا آخر عمر در این شهر باقی ماند.
هبل در طول سالهای کار، آثار متعدد و معروفی نوشت که یادداشتهای روزانه، یودیت، تراژدی ماریا ماگدالنا و هرود و ماریا مِنه از آن جملهاند. آثار نمایشی هبل شامل نمایش اندیشهها و احساسهای بدبینانه و نامطبوع زندگی است که همگی روح تیره و تنهایی و شکست را نمایان میسازد. در نظر هبل، صحنههای غم انگیزْ، نتیجه و محصول اجتنابناپذیر تلاش فردی است. قدرت و برجستگی فرد پیوسته با کشمکش و مبارزه همراه است و دستخوش قوانین ماورای جهان مادی است. فرد میکوشد که خود را از فرسودگی اموری که با آن روبرو میشود برهانَد، اما ارادهاش در برابر قدرت اصلی که مافوق همه چیز است، خُرد میشود. هبل موضوع نمایشنامهها را بر عصرهای تحول و چهارراههای تاریخ قرار میدهد و در عین حالْ وجود خود را در ورای آثارش مینمایاند و همدردی خود را با فرد در برابر نظام و قوانین خرد کننده نشان میدهد.
نمایشنامههای نخستینِ هبل به نثر نوشته و نمایشنامههای بعدی در شعر آزاد ساخته شده است. نامههای هبل نیز نه تنها به سبب گیرایی، بلکه به علت اهمیتی که از نظر تاریخ و نقد ادبی دارد، بسیار جلب توجه کرده و جزء نوشتههای رسمی آلمان درآمده است. هبل نوعی از درام آفرید که در آنها شخصیتهایی که زندگیشان در روحی بیقرار و خویشتنخواهی شدید میگذرد ترسیم شده و او در آنها به توصیف ابرمردان و زنان برتر پرداخته است. وی همچنین در آثارش به مسئله تضاد عاطفی در شخصیت آدمی پرداخته است. محرومیتهای دوره کودکی و جوانی بر جسم هبل اثر گذاشت و بیماری مهره پشت، او را به سوی مرگ زودرس کشاند. کریستین فریدریش هبل سرانجام در 13 سپتامبر 1863 میلادی در پنجاه سالگی درگذشت.