پس از دست‌یابی ایالات متحده امریکا به بمب هسته‌ای و به کارگیری آن در شهرهای هیروشیما و ناکازاکیِ ژاپن در جریان جنگ جهانی دوم و قتل عام صدها هزار نفر توسط آن، این بار در اوایل دهه 1950 میلادی دانشمندان امریکایی برای ساختن بمب هیدروژنی تلاش می‌کردند. قدرت انهدامی این بمب، به درجاتْ بیشتر از بمب هسته‌ای بود. آزمایش‌های اولیه این بمب در سال 1952 میلادی صورت گرفت. اما در 21 مه 1956، اولین بمب هیدروژنی امریکا در جزیره بیکینی واقع در اقیانوس اطلس آزمایش شد. قدرت این بمب برابر با ده میلیون تن ماده منفجره تی. ان.تی بود و انفجار آن، انهدام وسیع و غیرقابل باوری ایجاد کرد.
با افشای خبر آزمایش این بمب هیدروژنی، مردم در سراسر عالم به اعتراض علیه آن برخاستند و خواهان جلوگیری از ادامه این آزمایش‌ها گردیدند. در این میان حتی دانشمندانی نظیر آلبرت انیشتین نیز جهانیان را علیه خطرات مرگبار سلاح‌های هسته‌ای آگاه کرد. هرچند در سالهای بعد مبارزه برای خلع سلاح هسته‌ای در جهان آغاز شد و قراردادهایی نیز در این زمینه منعقد گردید، با این حال، تولید این سلاح‌ها متوقف نشد و قدرت‌های بزرگ، بدون توجه به تهدیدات این سلاح‌ها برای جامعه بشری، به ساخت آن ادامه دادند