ویلیام شکسپیر بزرگ‌ترین شاعر درام‌نویس انگلستان و چهره ادبی ماندگار این کشور، در 23 آوریل سال 1564 میلادی در شهر استراتْفورْدْ به دنیا آمد. وی در جوانی به لندن رفت و به علت تهی‌دستی در ابتدا به نگهبانی اسب‌ها مشغول بود، ولی به دلیل علاقه شدید وی به نمایش، به این هنر رو آورد تا اینکه در سال 1592 میلادی در کار بازیگری مشهور شد. وی بعدها با اقتباس از نمایش نامه‌های باستانی و نمایش تئاترهای مُضحک، افکار عمومی را متوجه خویش کرد و موفقیت و ثروت زیادی را کسب نمود.
شکسپیر در سال 1611 میلادی از تئاتر دست کشید و به شهر خود بازگشت و در آرامش به سر برد. نمایش‌نامه‌های شکسپیر سرشار است از مسائل سیاسی و اخلاقی، اضطراب و غم، آرامش و تسکین خاطر، صنعت کلام و معرفت عمیقِ درون و اندیشه‌هایی درباره ایمان، ماوراءالطبیعه، خدا، عالم خلقت و در واقع گنجینه‌ای از اندیشه‌های بدیع و بیان حال و صفات روحی قهرمانانی که هر یک جلوه‌گاه گوشه‌ای از خصوصیت‌های وجود آدمی است که همه با ذوق لطیف و استادی در بیان وصف شده است.
شیوه نگارش در آثار شکسپیر بسیار گوناگون و وسیع است. وی در برابر گوناگونی عواطف شخصی یا جهانی، انعطاف‌پذیر بود، با سهولت کامل شعر می‌سرود و صور ذهنی غیرمنتظر و پرجاذبه و کامل را به کار می‌بُرد. کمدی‌های شکسپیر با ترانه‌های فراوان و اشعار مسحورکننده همراه است، چنان که خواننده را به این فکر می‌اندازد که وی موسیقی‌شناس بوده است.
شکسپیر از بزرگ‌ترین نویسندگان زمان و عالی‌قدرترین نمایشنامه‌نویس همه ادوار است، چنانکه هنوز تراژدی‌ها و کمدی‌هایش در سراسر جهان بر صحنه می‌آید. هم‌چنین شکسپیر را پدر نمایش نامه‌نویسی انگلستان به شمار می‌آورند. سبک او به مکتب کلاسیک تعلق دارد و آثارش بیشتر ترکیبی از تراژدی و کمدی است. از معروف‌ترین آثار شکسپیر که در ردیف شاهکارهای درام نویسی جهان قرار دارند می‌توان به هملت، لیرشاه، رومئو و ژولیت و اتللو اشاره کرد. ویلیام شکسپیر در سن 52 سال در روز بیست و سوم آوریل 1616 میلادی درگذشت.