در گیرودار نهضت مشروطه خواهی، در بیست و دوم آبان 1287 ش به دستور شیخ فضل الله نوری، اجتماع بزرگی در باغ شاه، مقر محمدعلی شاه قاجار، با شرکت روحانیون، رجال، معاریف، بازرگانان، اصناف و مالکین تشکیل شد و مذاکراتی پیرامون نوع حکومت در ایران آغاز گردید. شیخ فضل الله فریاد برآورد، مشروطه با شریعت سازگار نیست و تلگراف‌هایی را که از طرف بعضی از روحانیون شهرها و مردم در مخالفت با مشروطه غیر مشروعه رسیده بود قرائت کرد. سرانجام نامه‌ای به شاه نوشته و از شاه خواستند از مشروطه صرف نظر نماید. عده زیادی این نامه را امضا کردند که امضاء اول مربوط به شیخ فضل الله نوری بود. در پی این درخواست علما و مردم، محمدعلی شاه هم آن را تأیید نمود.