در چنین روزی در تاریخ سال 1344 ه ش ایران به قرار داد جهانی آزادی تبادل افکار یونسکو ملحق شد. قرن بیستم عصر آزادی اطلاعات نام گرفت و با از هم پاشیدگی موانع و ایجاد امکان ارتباط فرامرزی افراد با یکدیگر و جهانی شدن اقتصاد، فرهنگ، سیاست، افراد در معرض ارتباطات بیشتری قرار گرفتند که پیش از این چنین امری تا این اندازه سابقه نداشته است. یونسکو به عنوان نهاد بینالمللی، تا کنون عهده دار چنین مسئولیتی بوده است.
ایران نیز در در سال 1344 با پیوستن به این قرار داد سعی کرد خود را در مسیرهای مختلف اطلاعاتی پدید آمده، قرار دهد. در دوره سلطنت پهلویها در ایران هیچ نشانهای از آزادی نبود زیرا نه آزادی مطبوعات وجود داشت و نه آزادی بیان و نه آزادی احزاب و تجمعات برای بیان افکار. پیوستن رژیم به این قرارداد فقط برای ظاهر سازی بود.