جان کیتْسْ، شاعر انگلیسی در دوازدهم اکتبر 1795 میلادی در لندن به دنیا آمد. وی در نوجوانی پدر و مادرش را از دست داد، از این رو تحصیل را رها کرد و به کار پرداخت. با این حال پس از فراگیری جراحی، به کار طبابت روی آورد و پس از چندی، با رها کردن پزشکی، یکسره به شعر و شاعری مشغول شد. کیتس در ابتدا یک مجموعه شعری از خود انتشار داد و پس از چاپ چندین اثر، با انتشار کتاب اودْها، به شهرت رسید. این اثر یکی از آثار ادبی بزرگ زمان به شمار رفت و استادی این شاعر جوان را به اثبات می‌رساند. اشعار این کتاب به سبب ایجاز و انتخاب دقیق و بسیار متناسب کلمه‌ها و مفاهیم بسیار زیبا و شاعرانه، در ردیف زیباترین اشعار تغزلی انگلستان جای گرفته است. علاوه بر اشعار، مجموعه نامه‌های کیتْسْ هم از جهت بینش شعری و فلسفی در خور توجه هستند و قدرت نویسندگی او را نمایان می‌سازد.
جان کیتس یکی از سه شاعر بزرگ رمانتیسم انگلستان به شمار می‌رود و با این‌که در جوانی درگذشت، با این حال در همین مدت کوتاه توانست عالی‌ترین گنجینه ادبی رومانتیسم انگلستان را پدید آورد. از جان کیتس قطعات معروفی بر جای مانده‌اند که شب زنده‌داری، نغمه‌ها و گلدان ریحان از آن جمله است. جان کیتس که از بیماری سل رنج می‌بُرد، در سال 1820 میلادی، برای درمان و استفاده از آفتاب، راهی ایتالیا شد اما هیچ چیز قادر نبود به بهبودی او کمک کند تا این‌که یک سال بعد در هفتم اکتبر 1821 میلادی در 26 سالگی در ایتالیا درگذشت.