یوهان سباستین ژان باخ موسیقی‌دان نامدار آلمانی در 21 مارس 1685 میلادی در آیْزْناخْ آلمان به دنیا آمد. وی از خانواده‌ای هنرمند بود و پدر و برادرش نیز موسیقی‌دانان بزرگی بودند. وی زیر نظر برادرش فراگیری موسیقی را آغاز کرد. علاقه به این هنر در یوهان به قدری بود که قطعاتی را که برادرش برای تمرین به او می‌داد در زمان کوتاهی فرا گرفت و پس از چندی، خود در این فن، به مهارت دست یافت. وی از سال 1723 میلادی در لایپْزیک سکنی گزید و تا آخر عمر در آنجا به اداره امور موسیقی در چندین کلیسا مشغول بود. به عبارتی دیگر خط سیر زندگی فعال و سازنده باخ از شغل نسبتاً پایین نوازندگی مجلسی آغاز شد تا آن که به رهبری ارکستر دربار آلمان دست یافت.
نبوغ باخ به عنوانِ موسیقی‌دان و آهنگ‌ساز برجسته قرن هجدهم، در عصر خود شناخته نشد. آهنگ‌های باخ، یک قرن پس از مرگ او به طبع رسید و اجرای یکی از موسیقی‌های معروف وی، در واقع پس از 100 سال، آغاز تجدید حیات وی بود. آثار باخ در باب موسیقی دینی از لحاظ غنا و عُلُوّ الهام و آهنگ، ممتاز است. باخ به واسطه علاقه شدیدی که به مذهب داشت، آهنگ‌هایی با رنگ دینی می‌ساخت که ای مسیح (ع) و روح از آن جمله‌اند. وی موسیقی را به درجه کمال رسانید و در راه تعلیم موسیقی، شنوایی خود را از دست داد. یوهان باخ سرانجام در 22 ژوئیه 1750 میلادی در 65 سالگی درگذشت.