روز شهادت حضرت فاطمه زهرا س مورد اختلاف مورخین است و یکی از این موارد، سیزدهم جمادی‌الثانی می‌باشد. فاطمه (س) پس از پدر بزرگوار خود، روز به روز بدنش رو به ضعف و سستی می‌گرایید. پیوسته سوخته دل و اشک ریزان بود و در فراق پدر می‌گریست. پس از به خلافت نشستن ابوبکر، خواستند تا از امام علی (ع) برای ابوبکر بیعت بگیرند که در این مسیر حضرت زهرا (س) مخالفت کرده و به آتش کشیده شدن در خانه آن حضرت و وقایع بعدی انجامید. حضرت زهرا (س) پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله از مردم آزار بسیار دید. به خانه‌اش هجوم برده و کودکش را سقط کردند. در اثر ضرباتی که به آن حضرت وارد شد، حضرت زهرا (س) این نور چشم پیامبر و پاره تن رسول خدا، پس از تحمل روزها بیماری، به پدر بزرگوار خود، ملحق گشت. به وصیت آن حضرت، محل دفن وی مخفی می‌باشد. گرچه اقوالی در این باره است، از جمله این که شیخ صدوق مرقد مُنوّر آن بانو را خانه آن حضرت می‌داند که اکنون جزء مسجد می‌باشد. این قول را دیگران نیز تأیید کرده‌اند.