دکتر طه حسین، ادیب و محقق معاصر مصری در 15 نوامبر سال 1889 میلادی در روستایی در مصر علیا به دنیا آمد. وی در کودکی بینایی خود را از دست داد، اما با هوش سرشاری که داشت به تحصیل پرداخت و تا سال 1918 میلادی از دانشگاه‌های مصر و سوربُن فرانسه درجه دکترای ادبیات گرفت. وی سپس به فعالیت‌های فرهنگی پرداخت و خدمات فراوانی در زمینه علم و ادب انجام داد که تأسیس دانشگاه‌های اسکندریه و اسیوط در مصر از آن جمله است. وی در سال 1950، وزیر فرهنگ مصر شد و تعلیمات رایگان دوره‌های ابتدایی و متوسطه را برقرار کرد. علاوه بر این، تأسیس انیستیتوی تحصیلات اسلامی در مادرید اسپانیا و ایجاد کرسی در شهر نیس فرانسه و تأسیس مدرسه زبان‌های مختلف در قاهره، تحت نظر او صورت گرفت. به علاوه وی در مقام یک شخصیت مورد اعتماد در جامعه ادبی جهان عرب، با مدعیان روشن‌فکری و نویسندگان ناسیونالیسم عرب به مقابله برخاست. به نظر وی آثار علمی و ادبی برجای مانده از صدر اسلام تاکنون، اگرچه به زبان عربی است، اما فرهنگ اسلامی به حساب می‌آید نه اندیشه قوم عرب.
طه حسین در سال 1955 میلادی به ریاست انجمن رجال و ادب مصر انتخاب شد و در سال بعد به عضویت شورای عالی ادب و هنرهای زیبای مصر منصوب گردید. این ادیب مصری هم‌چنین عضو فرهنگستان‌های ادبی و تاریخی پاریس، مادرید، مایانِس آلمان، دمشق، تهران، بغداد و رُم نیز بود. از طه حسین بالغ بر هفتاد جلد کتاب باقی مانده که تاریخ ادبیات عرب، در حاشیه سیره نبوی در 3 جلد، رنگارنگ و الایام از آن جمله است که به زبان‌های زنده دنیا ترجمه شده است. وی در اثر داستانی خود به نام رؤیاهای شهرزاد به صورت کنایه‌آمیز به پادشاهان و حکام پند می‌دهد که لازم است در حفظ منافع رعایا و زیردستان بکوشند و اگر از انجام وظایفی که بر عهده دارند سر باز زنند، حقوق خود را نیز از دست می‌دهند. طه حسین در کتاب الایام که به زبان فارسی نیز تحت عنوان "آن روزها" ترجمه شده ضمن پرداختن به زندگی‌نامه خود، به جایگاه فرهنگ، تضاد فرهنگ سنتی و مدرن و جایگاه شعر و ادب در راهنمایی اهل معنی پرداخته است.
طه حسین نوشته‌های فراوان دیگری هم دارد که در آنها اندیشه‌های خود را درباره سفرهای خود به اروپا و مطالعات درباره ادبیات یونان و روم بیان می‌دارد. طه حسین علاوه بر تسلط به زبان و ادبیات عربی و فرهنگ اسلامی، به علوم باستانی و تاریخ روم و یونان و قرون وسطی و فلسفه جدید علاقه می‌ورزید. وی هم‌چنین زبان یونانی و لاتینی را آموخت و در زبان و ادبیات فرانسوی استادی یافت و از وسعت دانش بی‌نظیری بهره‌مند گشت. طه حسین به سبب همت شخصی و حوادث و دشواری‌های زندگی و پشتکار و اراده، شخصیتی جهانی و ممتاز یافته و در ادبیات معاصر عرب، از برجستگی خاص برخوردار گشته است. دکتر طه حسین به تاریخ 1973 میلادی در 84 سالگی در مصر درگذشت.