میرزا جواد آقا فرزند حاج میرزا شفیع، عارفی کامل، عالمی عامل، سالکی و اصل و فقیهی گران‌قدر بود. وی در تبریز متولد شد و پس از تحصیل مقدمات و سطوح به نجف اشرف عزیمت کرد و از محضر اساتید برجسته‌ای چون حاج آقا رضا همدانی، آخوند خراسانی، محدث نوری و آخوند همدانی استفاده نمود. میرزا جواد ملکی در سال 1320 قمری پس از مراجعت به ایران در تبریز سکنی گزید و در اوج مشروطیت به قم مهاجرت کرد. وی به تمام معنی اهل عبادت و تهجد بود. آیت الله بهاءالدینی، شیخ عباس تهرانی و حضرت امام خمینی از شاگردان برجسته او می‌باشند. از مرحوم ملکی آثار ارزنده‌ای از جمله اسرار الصلاة، المراقبات، اعمال السنة، رساله‌ای در فقه و رساله لقاءالله به جای مانده است. این عالم ربانی سرانجام پس از یک عمر تلاش در راه تهذیب انسان‌ها در سحرگاه یازدهم ذی‌الحجه سال 1344 قمری به دیار باقی شتافت و در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد.