آنتوان فرانسوا پروود گزیل معروف به آبه پروو، رمان‌نویس فرانسوی در 21 ژوئن 1697 میلادی در فرانسه به دنیا آمد. آنتوان در مدرسه مذهبی یسوعیان، تحصیلات درخشانی انجام داد و به سلک روحانیان درآمد، اما خوی ناپایدار و طبع ماجراجوی او باعث شد که چند بار شغل خود را تغییر دهد گاه زندگی مذهبی و گاه زندگی نظامی پیش گیرد. او هم‌چنین پس از پیوستن به جامعه مذهبی شهر رُوان فرانسه، به مقام استادی در وعظ و خطابه رسید و موعظه‌های آمیخته با فصاحت و بلاغتش، استعداد و لیاقت او را در این زمینه آشکار کرد. این بار نیز از زندگی خشک و تعصب‌آمیزْ سرخوردگی یافت و پس از عزیمت به انگلستان و فراگیری زبان انگلیسی و مطالعه آثار شاعران و فیلسوفان این کشور، راهی هلند گردید.
آبه پروو از این زمان، زندگی ادبی خود را آغاز کرد و از خاطرات و تجربه‌های گذشته برای خلق اثر بزرگ خود به نام "خاطرات و ماجراهای مردی صاحب ذوق که انزوا برگزید" در هشت جلد، سود جست. این کتاب که نشانه‌هایی از زندگی پروو را دربر دارد، به سبب جاذبه موضوع، لحن عاطفی و نقش‌هایی از واقعیت، خوانندگان را مسحور خود ساخت و علی‌رغم ایجاد جنجال فراوان، با استقبال مردم مواجه شد. پروو سپس کتاب موافق و مخالف را در بیست جلد و هفت هزار صفحه منتشر کرد. وی در این مجموعه، با لحنی دلپذیر و دور از هرگونه فضل فروشی، احساس‌ها و عکس‌العمل‌های شخصی را در برابر مشاهدات و برخوردها نشان می‌دهد و با آگاهی و بینش قابل توجهی درباره ادبیات و آداب و رسوم در انگلستان، مطالب سودمندی عرضه می‌کند.
پروو در سال 1734 میلادی به کشورش بازگشت و رمان پیر صومعه کیلرین را در شش جلد منتشر کرد. این کتاب نیز سرگذشت مردی را نشان می‌دهد که در طی سفرهای خود با ایمان راسخ و صحت عمل و درست‌کاری، در برابر پیش‌آمدهای دشوار زندگی اجتماعی قرار می‌گیرد. پروو پس از آن از نوشتن رمان دست کشید و وقت خود را به ترجمه کتاب‌های مهم و معروف صرف کرد. آبه پروو در دوران حیات ادبی خود، در حدود دویست جلد کتاب انتشار داد که پنجاه جلد آن ترجمه آثار دیگران است. آثار پروو با وجود تعداد فراوان، فاقد ارزش هنری است و چیزی که در داستان‌هایش بیش از هر چیز توجه او را به خود معطوف می‌داشته، عشق و عواطف است، به طوری که درباره او گفته‌اند: زبان عشق، زبان طبیعی پروو بوده است. آنتوان پروو سرانجام در 16 اکتبر 1762 میلادی بر اثر سکته قلبی در 65 سالگی درگذشت.