هایْنْریش هایْنِه ادیب معروف آلمانی، در 13 دسامبر سال 1797 میلادی در یک خانواده یهودی در آلمان به دنیا آمد. تولد او در زمانی واقع شد که سربازان ناپلئون بر آلمان تسلط یافته بودند؛ بدین جهت زندگی هاینریش از ابتدا بین آلمان و فرانسه تقسیم شد. وی در جوانی بر اثر فشارهایی که به یهودیان در آلمان وارد می‌شد به پاریس رفت و در آن شهر اقامت گزید. هاینه در 16 سالگی نخستین شعر خود را سرود و از آن پس وارد عرصه شعر و شاعری گردید. ناکامی‌های عاطفی هاینه در طول زندگی، باعث شد تا او بزرگ‌ترین اثر ادبی خود و یکی از شاهکارهای شعری جهان یعنی قطعه معروف "اینتر متسو" را به وجود آورد.
هاینه با آنکه نه مورخ بود و نه فیلسوف، آگاهی شگرف و پیش‌بینی خاص نسبت به اوضاع اجتماعی داشت و در نوشته‌هایش از نیروی نهفته‌ای که در قعر وجود هر آلمانی جای داشت و آینده آلمان را تهدید می‌کرد، خبر می‌داد. این ادراک و هشیاری ذاتی هاینه درباره امور اجتماع، به کشمکشی وجدانی درباره بی‌عدالتی‌ها و به مبارزه‌ای اجتناب‌ناپذیر مبدل شد و او را به استفاده از هجو و انتقاد واداشت. هاینه پس از چند سال اقامت در آلمان، این سرزمین را ترک کرد و برای همیشه در فرانسه سکونت یافت. هاینه شاعری رمانتیک بود و تار و پود حیاتش، از عشق و غم ساخته شده بود، به طوری که شاید هیچ شاعری در این باره به پای هاینه نرسد.
بیسمارک، صدر اعظم آلمان، با همه دشمنی که با طرز فکر هاینه داشت، او را بزرگ‌ترین شاعر غزل‌سرای آلمان می‌خواند. هم‌چنین در خارج از آلمان نیز اشعار هیچ شاعر آلمانی به اندازه اشعار هاینه ترجمه نشده است. هاینریش هاینه را برجسته‌ترین مظهر ظرافت و ذوق در میان شعرای آلمان نامیده‌اند و از لحاظ نغمه‌سرایی، هیچ شاعری به قدرت او نمی‌رسد. از هاینه آثار متعددی بر جای مانده که ترانه‌ها در چهار جلد، تصاویر سفر در چهار جلد، رُمانس‌ها و اعترافات از آن جمله‌اند. هاینریش هاینه سرانجام در 17 فوریه 1856 میلادی در 59 سالگی درگذشت.