پس از تهاجم ارتش آلمان به لهستان و آغاز جنگ جهانی دوم، دولت انگلستان طی یادداشتی خواهان تخلیه فوری اراضی اشغال شده لهستان گردید. این یادداشت از جانب آلمان، بی‌جواب ماند. از این رو، پس از اعلام فرمان آماده باش و بسیج عمومی در انگلستان، اولتیماتومی به آلمان داده شد تا هر چه زودتر، عملیات نظامی خود را پایان دهد. اما هیتلر این اولتیماتوم را رد کرد و انگلستان و فرانسه در روز سوم سپتامبر 1939 میلادی، به آلمان اعلان جنگ دادند. ورود انگلیس و فرانسه در جنگ، نه فقط برای هیتلر، بلکه برای استالین، رهبر دیکتاتور شوروی هم غیرمنتظره بود.
هیتلر تا آخرین لحظه فکر می‌کرد که انگلیس و فرانسه بلوف می‌زنند و به خاطر لهستان وارد جنگ نخواهند شد. استالین نیز با همین خیال، در 23 اوت آن سال، بر سرِ لهستان با آلمان وارد معامله شد و پیمان عدم تجاوز را امضا کرد. به همین جهت، استالین برخلاف قول و قرارهایی که قبلاً بین مسکو و برلین گذاشته شده بود، ارتش سرخ را همگام با ارتش آلمان نازی درگیر جبهه لهستان نکرد. با این حال، انگلیس و فرانسه با وجود اعلان جنگ به آلمان، در جریان عملیات نظامی آلمان در لهستان و درگیری قسمت عمده نیروهای آلمان در این جبهه، دست به حمله به مواضع آلمانی‌ها نزدند و بیشتر به آرایش جنگی و تقویت خط دفاعی در طول مرز آلمان و فرانسه پرداختند. پس از این اعلان جنگ، آلمان به لندن حمله هوایی کرد و پس از چند ماه، فرانسه نیز در ژوئن 1940 میلادی به اشغال آلمان درآمد.