سرزمین مولْداوی در طول تاریخ، تحت تسلط اقوام و کشورهای مختلف از جمله اوکراین، عثمانی، روسیه و رومانی بود. پس از انقلاب اکتبر سال 1917 در روسیه، کشور مولداوی به رومانی پیوست. در اواخر جنگ جهانی دوم و در پیِ عقب نشینیِ آلمان و رومانی از متصرفاتِ خود، مولداوی به طور کامل به اشغال شوروی درآمد و به یکی از جمهوری‌های اتحاد شوروی تبدیل شد. با روی کار آمدن گورباچف در شوروی و اعلام فضای باز سیاسی، جنبش‌های آزادی‌خواهی در این کشور نیز شکل گرفت. در این راستا، ابتدا خط لاتین، جای‌گزین خط سیریل شد. و سپس در 10 نوامبر 1989 زبان مولداویایی توسط پارلمان این کشور به عنوان زبان رسمی اعلام شد.
سرانجام در 27 اوت 1991 مولداوی به طور رسمی اعلام استقلال نمود و در دوم مارس سال بعد به عضویت سازمان ملل متحد پذیرفته شد. از سوی دیگر در اواخر دهه 1980، در پی آغاز روند فروپاشی شوروی، برخی جریان‌های ملی گرا در مولداوی به دلیل علایق و وابستگی‌هایی که به رومانی داشتند، خواستار اتحاد با این کشور شدند. اما اقلیت‌های قومی روسی و اوکراینی در مولداوی، در برابر این خواسته، شدیداً مقاومت کردند و این سرزمین تا مرز تجزیه پیش رفت تا آن که با برگزاری همه پرسی در 6 مارس 1994 مشخص شد اکثر مردم مولداوی با الحاق آن به رومانی مخالفت و خواستار استقلال کامل کشورشان هستند.
نظام سیاسی مولداوی، جمهوری چند حزبی با یک مجلس قانون گزاری است. مولداوی با 33/700 کیلومتر مربع مساحت، با دو کشور رومانی و اوکراین همسایه است. جمعیت مولداوی بیش از 4 میلیون نفر بوده که اکثریت آنان پیرو آیین مسیحیت و عمدتاً ارتدوکس هستند. نزدیک به 50% مردم این کشور، ملیت مولداویایی داشته و سفیدپوست‌اند. زبان رسمی مردم مولداوی، رومانیایی و خط آنها لاتین است. پایتخت مولداوی کیشی نف نام دارد و واحد پول آن لئو می‌باشد. پیش‌بینی می‌شود که جمعیت مولداوی تا سال 2025 نزدیک به 5 میلیون نفر خواهد بود. تیراسپول، بلتسی و تیگینا از شهرهای مهم این کشور می‌باشند. نظام سیاسی مولداوی جمهوری است.