رژیم بعثی عراق، در طول هشت سال دفاع مقدسِ غیور مردان سپاه اسلام، همواره پس از شکست در جبهه‌های جنگ و از کف دادن بخشی از مواضع خود، از درماندگی، تنها راهِ چاره را در بمباران مناطق مسکونی و غیرنظامی می‌دید و به این روش غیرانسانی متوسل می‌شد تا به زعم خود، شکستش را پنهان کند. با فرار بعثیان به عمق خاک عراق و خارج شدن شهرهای زیادی از زیر آتش توپخانه و موشک‌های بُردِ متوسطِ عراق، ابرقدرت‌ها، موشک‌هایی با بُرد بلند در اختیار رژیم بعث گذاشتند و بار دیگر، سیاست بمباران مناطق مسکونی، از سر گرفته شد. در جریان این بمباران‌ها، عده زیادی از مردم بی پناه در شهرهای مختلف کشور به خاک و خون کشیده شدند و برگ ننگین دیگری به کارنامه سیاهِ رژیم بعث و حامیانِ مزوّر آنان اضافه گشت. در این میان به منظور مقابله به مثل، خلبانان متهور ایرانی نیز، بارها مناطق حساس و استراتژیک عراق را هدف حمله خود قرار دادند.