ابوالقاسم عبدالله بن محمد بن حسن بن ناقیا بغدادی مشهور به ابن ناقیا، شاعر، کاتب و ادیب معروفِ اهل بغداد بود. او به خاطر طبع روانی که داشت، شاعری چیره دست شد و صاحب نظران، شعر او را به زیبایی و شیوایی ستوده‌اند. ابن ناقیا در دیوان شعرِ خود به نام «مقامات»، مفاسد اجتماعی را در قالب حکایت و طنز بیان کرده است. دیوان رسائل، مختصَر اغانی و مِلحُ المَمالِح از دیگر آثار اوست. ابن ناقیا به هنگام مرگ 75 سال داشت و در مقبره‌ی بابُ الشام در بغداد مدفون گشت.